Prawo polskie nie definiuje, co to jest szkoda całkowita. Pojęcie to wywodzi się z praktyki towarzystw ubezpieczeniowych oraz linii orzeczniczej sądów. Jeżeli auto ulegnie uszkodzeniu w stopniu, który uniemożliwia przywrócenie stanu poprzedniego lub naprawa pociąga za sobą koszty przekraczające określoną wartość pojazdu, otrzymamy odszkodowanie obliczone metodą dyferencyjną.

Podstawa prawna kompensacji szkody całkowitej.

Zgodnie z treścią art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego bądź poprzez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Gdy przywrócenie do stanu poprzedniego jest niemożliwe lub pociąga za sobą nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Tak więc w przypadku szkody całkowitej odszkodowanie stanowi różnicę wynikającą z rynkowej wartości auta przed wypadkiem oraz wartości wraku. Obie zmienne, jak również szacowane koszty naprawy wpływają więc na kwalifikację szkody. Roszczący często zadają pytania: czy mogę podnieść wartość auta po szkodzie? Jeżeli wyższa wycena niezależnego rzeczoznawcy znajduje uzasadnienie w stanie faktycznym, odwołanie od decyzji ubezpieczyciela ma sens.

Co to jest szkoda całkowita w ubezpieczeniu OC?

Zgodnie z praktyką ma ona miejsce, gdy koszty naprawy uszkodzonego pojazdu przekroczyłyby 100% jego wartości rynkowej w dniu szkody lub gdy auto nie nadaje się do naprawy.

Co to jest szkoda całkowita przy ubezpieczeniu AC?

Zazwyczaj w umowach ubezpieczeń autocasco podawana jest procentowo wartość samochodu uznawana za próg ekonomicznej opłacalności naprawy. Najczęściej próg ten wynosi od 60 do 80% wartości rynkowej pojazdu w dniu wypadku. Jeśli koszt naprawy miałby przekroczyć tę wartość, szkoda zostaje uznana za całkowitą. Odszkodowanie nie zostanie wypłacone na podstawie szacowanych kosztów naprawy. Zamiast tego poszkodowanemu zostanie zwrócona różnica między wartością rynkową pojazdu sprzed szkody a wartością wraku.